Rruga deri te xhamia ishte herë zhavorr, herë lloç e herë asfalt. Në të djathtë dukej një deponi e madhe bërlloku. Në të majtë shfaqeshin kohë pas kohe do shtëpi të vogla njëkatëshe me oborre të ndreqta mirë. Në të katër anët kishte banesa tetë-nëntë katëshe pa kusur. Terr. Ama jo aq terr sa me … Vazhdoni me leximin e Taravitë në Fushë Kosovë: Lypsarë e pasanikë, shqiptarë e ashkali bashkë